25.10.04. Are you good?

25.10.04.

Będzie to tekst chaotyczny, bez składu i ładu. I być może końca. Tak jest łatwiej. 

Przez pół roku Miś próbował pisać. Jeszcze w czerwcu, zaczął tak:  

Bliski poddania się. Ostatnie tygodnie były(są?) ciężkie. Wkradła się bierność i zrezygnowanie. Postawa w której Miś przekonywał sam siebie, że po co się starać, skoro to i tak nic nie zmieni. Z kulminacyjnym momentem, w którym zaczął w myślach dezawuować samego siebie. 

Miś uważał, że pomimo swojego wysiłku, będzie w tym samym punkcie jak obecnie. I pozornie, tak może się wydawać, ale to błędne założenie. Nie uwzględnia bowiem upływu czasu. Nic nie robiąc, będąc biernym, Miś z dnia na dzień, będzie w gorszym punkcie niż dzień wcześniej. Na uproszczonym wykresie lepiej/gorzej w funkcji czasu, będzie to linia opadająca. 

Później przez lato wielkorotnie starał się ukończyć tekst, aby w końcu opublikować "jakiś" wpis. Kilka stuknięć w klawisze i nic. Pustka w przekazie. Choć myśli i uczuć wiele.

A dziś?

- Jak tam leci?

- Smutek. Pustka. Tęsknota. Bezradność. Stres. 

Życie.

Miś kolejny raz próbuje się ogarnąć (=walczy), aby w myśl czerwcowego przekazu, nie zjeżdżać w dół.

I tak całe życie.

 

A to nieprawda! 

Dlaczego, nie doceniamy to co osiągneliśmy...?